Biken & Hiken

Aangezien weinig mensen hier voetballen, heb ik mezelf sinds ik hier ben een andere oerhollandse hobby aangemeten: Fietsen. De stad Tucson is niet zo spectaculair, maar net buiten de stad is het prachtig. De stad is vrij vlak maar overal eromheen zijn bergen. Hoe dan ook, zoals ik al verteld heb was m'n eerste fiets niet zo'n succes, maar voor hij uit elkaar viel heb ik er nog wel wat ritjes mee gedaan. Niet ver buiten de stad, net een beetje de bergen in. Een paar keer heb ik samen met Jack een stuk gefietst. Toen ik hier aankwam, was de dorm waar ik nu zit nog niet open, dus zat ik tijdelijk, voor 5 dagen, in een ander gebouw. Jack was daar mijn huisgenoot, hij komt uit Australië:

Nou is de hoogste berg in de buurt van Tucson mount Lemmon, aan de noordkant van de stad. Na een paar keer samen te hebben gefietst hebben Jack en ik een weddenschap gemaakt, wie het eerste die berg op zou zijn gefietst. Nou weet ik niet hoe serieus hij was op dat moment, ik had echter al wat dingen opgezocht: Mount Lemmon is 9157 feet hoog (2791 meter), dat is ongeveer 2km hoger als waar ik zit, en de fietstocht erheen en terug is 135km. Hoe dan ook, jullie weten waarschijnlijk hoe slecht ik tegen m'n verlies kan, dus nadat m'n fiets uit elkaar begon te vallen, kocht ik een nieuwe snellere fiets.
2 dagen later ben ik om half 6 opgestaan, en om kwart voor 6 vertrokken richting mount Lemmon. rond 7 uur kwam ik aan bij de voet van de bergen en vanaf daar was het nog 46 km klimmen naar de top. Ik had alleen een foutje gemaakt, ik dacht dat ik ergens halverwege de berg wel ergens water kon kopen of kon bijvullen, maar dat bleek niet zo te zijn, en ik had maar een liter bij me. Na ongeveer 30km klimmen was m'n water op en begon ik toch wel een beetje dorstig te raken. Gelukkig zijn er heel veel mensen die met de auto (the American way) de berg opgaan, dus heb ik een paar vriendelijke mensen bij een uitkijkpost gevraagd of ze toevallig wat extra water hadden. Tada, 2 flessen water rijker, wel zo prettig.

Het grappige is dat hoe later het werdt het niet warmer werdt. Om een uur of 11 is het normaal in Tucson al te warm om te fietsen, maar omdat ik tegen die tijd op ongeveer 6000 feet zat, was het nogsteeds een lekker temperatuurtje. De omgeving was ook inmiddels flink verandert, geen cactussen meer, maar dennebomen.
Na nog wat uurtjes zwoegen ben ik om ongeveer half 1 aangekomen in Summerhaven, een klein dorpje ongeveer 5km voor de top van de berg, een welkome rustpauze omdat ik een beetje kramp begon te krijgen. Daar heb ik gelunchd, en nog wat extra water ingeslagen en toen ben ik aan het laatste stuk begonnen. Een paar kilometer later kwam ik langs ski valley, waar je hier 's winters kan skieën. Het is echt verbazingwekkend hoe anders het klimaat is als je een paar kilometer omhoog rijdt. Het is vol met coniferen en er staan borden dat je op moet passen voor beren! Boven op de top, waar ik om ongeveer 2 uur aankwam, heb ik wat foto's gemaakt en een overwinningsdansje gedaan.

De weg terug was niet zo lekker als ik me had voorgesteld, vooral omdat het hagelde en regende het bovenste stuk. Ik dacht dat het heel makkelijk zou gaan, maar het is best hard werk, zolang in de remmen knijpen, en je moet wel opletten, want het gaat vrij snel. Toch vondt ik vooral de terugweg fantastisch, omdat je dan pas echt ziet hoe ver je hebt gefiets, het duurde toch nog dik een uur om weer terug in de woestijn te komen, met overal geweldige uitzichten.

Na zover omhoog te hebben gefietst was het laatste vlakke stuk terug naar mijn kamer een eitje, tenminste totdat ik een paar km voordat ik er was een lekke band kreeg. Nou ja, beter daar dan op die berg. Het laatste stuk heb ik gelopen, en ik was uiteindelijk om een uur of 5 terug in m'n kamer. Daarna heb ik heel erg lekker geslapen, haha. Alles bij elkaar was het een fantastische dag, en één van de meest voldoening gevende dingen die ik ooit heb gedaan. Plus, een hoop andere dingen lijken opeens makkelijk.

Afgelopen zondag heb ik weer een tochtje gemaakt samen met Jack, ookal heeft hij onze weddenschap verloren, hij wil nogsteeds ook de berg beklimmen. Hij zei dat hij eerst wou trainen, dus heb ik een tochtje voor hem uitgezocht. Ongeveer 60km, met hier en daar een bergje. Hier wat foto's (dit is aan de westkant van Tucson):

Die laatste foto sta ik al een minuutje of 5 op hem te wachten, en komt hij net aanfietsen. Vervolgens werdt hij boos omdat ik had gezegd dat het ergste erop zat, maar het ergste bleek dit bergje op deze foto te zijn, waar we nog overheen moesten. We hebben het gehaald, ookal heeft Jack het laatste stukje van deze berg gelopen met z'n fiets. Of mount Lemmon hem nog gaat lukken is de vraag, maar ik hou jullie op de hoogte

Omdat ik eigenlijk nog wel een keer de Santa Catalina bergen (de bergen aan de noordkant, waaronder mt Lemmon) wil bekijken, en er eigenlijk maar één weg omhoog is, en ik daar al omhoog ben gefietst, heb ik besloten dat m'n volgende doel is om mt Lemmon te voet te beklimmen. Voordeel: Het is een kortere weg. Nadeel: Het zou wel is iets langer kunnen duren, vooral terug naar beneden. Ik weet nog niet wanneer ik dit ga doen en hoe (1 dag, 2 dagen met geleende tent), maar ik ga morgen wandelen (hiken noemen ze dat hier, ik hou niet zo van dat woord) van Sabino Canyon (onderaan de bergen) naar Window Peak (7000 feet) en Cathedral Rock (8000 feet) en terug. Op die manier heb ik ook meer tijd om om me heen te kijken en foto's te maken.
Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat, ik zal proberen snel weer wat van me te laten horen

Jos

Comments

[alto jacco]

ja! we willen meer !

[Justin]

Ga ik net 'hiken' en ben ik ff trots dat ik de top van de Ulriken heb gehaald, moet jij weer met je 2791 meter komen. :P Cool hoor :) Ik wil is ff wat meer updates zien. Skydiven, fotos van de binnenkant van je school en wat meer mensen dan alleen je bike buddy want hem hebben we nou wel genoeg gezien ;) :P